Στη χώρα μας καθιερώθηκε ως Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Ιστών και Οργάνων η 1η Νοεμβρίου, γιορτή των Αγίων Αναργύρων, έχει δηλαδή εορταστικό χαρακτήρα. Η δωρεά οργάνων συνδέεται με τη ζωή και όχι με το πένθος.
Το πρωί Δευτέρας 1 Νοεμβρίου 2010, στην κεντρική Πλατεία της Κοζάνης, μέλη του συλλόγου θα μοιράσουν το διεθνές οπτικό σύμβολο των μεταμοσχεύσεων (ένα πράσινο κορδελάκι) και θα ενημερώσουν για τη Δωρεά Ιστών και Οργάνων Σώματος καθώς και για τη δωρεά Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος (Βλαστοκυττάρων). Επίσης θα γίνει εγγραφή Δωρητών Οργάνων και υποψηφίων Δωρητών Μυελού των Οστών.
Σκοπός είναι να ενημερωθεί καθώς και να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη για την αξία της δωρεάς Ιστών και Οργάνων Σώματος που μέσω της μεταμόσχευσης χαρίζουν το πολύτιμο δώρο της ζωής σε πάσχοντες συνανθρώπους μας.
Πολλοί συνάνθρωποί μας χάνονται κάθε χρόνο περιμένοντας ένα όργανο που θα σώσει τη ζωή τους ή θα βελτιώσει την ποιότητα της. Δυστυχώς όμως, η έλλειψη οργάνων για μεταμόσχευση, αποτελεί τον κύριο περιοριστικό παράγοντα για την ανάπτυξη των μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας. Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην απροθυμία των συγγενών να συναινέσουν στη δωρεά οργάνων προσφιλών τους προσώπων που χάθηκαν.
Για το λόγο αυτό, όσο το δυνατόν περισσότεροι από μας πρέπει να κατανοήσουμε τη σημασία της δωρεάς οργάνων και να την κάνουμε πραγματικότητα, συμπληρώνοντας τη δήλωση δωρεάς και συζητώντας το θέμα με την οικογένειά μας.
Καθένας μπορεί να επιλέξει για δωρεά όποια και όσα όργανά του αυτός επιθυμεί και μπορεί να ακυρώσει τη δωρεά του αν το επιθυμεί, ζητώντας τη διαγραφή του από τη λίστα δωρητών. Το μόνο που δεν μπορεί ο δότης να επιλέξει είναι να κάνει δωρεά προς ορισμένο πρόσωπο γιατί τηρείται αυστηρά η καθορισμένη σειρά προτεραιότητας.
Σημαντικό είναι να αναφερθεί πως όταν κάποιος αποφασίζει να γίνει δωρητής οργάνων, η αφαίρεση θα γίνει αφού υποστεί νέκρωση του εγκεφαλικού στελέχους, δηλαδή είναι πλέον νεκρός και δεν μπορεί να επανέλθει στη ζωή. Η έναρξη της μεταμοσχευτικής διαδικασίας προϋποθέτει την πιστοποίηση θανάτου.
Τέλος, η αφαίρεση κυττάρων, ιστών και οργάνων από νεκρό δότη γίνεται με τον προσήκοντα σεβασμό στο σώμα του νεκρού, εκεί όπου βρίσκεται ο δότης και κάτω από κατάλληλες συνθήκες. Η όλη διαδικασία διενεργείται με μεγάλη προσοχή από χειρουργούς και εκπαιδευμένο προσωπικό, χωρίς να παραμορφώνει το σώμα, την όψη ή τα χαρακτηριστικά.
Βέβαια, η απροθυμία Δωρεάς Ιστών και Οργάνων πρέπει να αναζητηθεί και στην ελλιπή- και πολλές φορές, εσφαλμένη- ενημέρωση ή παραπληροφόρηση του πληθυσμού, στην έλλειψη εμπιστοσύνης σε φορείς και γιατρούς και στο φόβο για εμπόριο οργάνων, καθώς επίσης και στις διάφορες προλήψεις και προκαταλήψεις που συνοδεύουν το τέλος της ζωής. Εδώ θα πρέπει να συνυπολογίσουμε την ανεπάρκεια προσωπικού με αποτέλεσμα τη μη λειτουργία πέρυσι τέτοια εποχή 150 κρεβατιών στις ΕΝΤΑΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ! Μόλις λειτούργησαν κάποια κρεβάτια αμέσως είχαμε αύξηση των πραγματικών προσφορών και μάλιστα είχαμε και δύο δωρητές Οργάνων από την περιοχή μας, από τη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου.
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, πιστή στη ρήση "Μακάριόν εστι μάλλον διδόναι ή λαμβάνειν" (Πραξ. κ΄ 35), έχει αποδεχτεί ανεπιφύλακτα την ιδέα της δωρεάς οργάνων θεωρώντας την υπέρτατη πράξη ανθρωπισμού και φιλαλληλίας.